Parodontitis is een ernstig proces in de mond. Als ontsteking van het tandvlees lang blijft bestaan, kunnen ook diepere delen van het steunweefsel van de tanden en kiezen (kaakbot,wortelvezels) in het ontstekingsproces betrokken raken. Er treedt dan zogenaamde parodontale afbraak op. Je spreekt dan van parodontitis.

Parodontitis: algemene informatie

Parodontale afbraak wil zeggen dat er botverlies en verlies van bindweefselaanhechting kan optreden (dit laatste als voornaamste). Klinisch kan dit worden waargenomen door verdiepte en ontstoken pockets (ruimte tussen de tand en tandvlees), die kunnen bloeden. De tandvleesontsteking (vakterm gingivitis) is nu overgegaan in parodontitis. Met behandeling kan de ontsteking verdwijnen, maar herstel van de verloren weefsels in de mond treedt in principe niet op

Slechte adem en parodontitis

De afbraak van de steunweefsels verloopt bijna onmerkbaar en is alleen te constateren door periodiek onderzoek te laten verrichten door tandarts en/of mondhygiënist(e). Vaak heeft een persoon met parodontitis wel last van een slechte adem.

Parodontitis voorkomen

Goede mondhygiëne kan – net zoals tandvleesontsteking – ook parodontitis voorkomen, maar niet genezen. Echter, de mondreiniging zoals die thuis wordt uitgevoerd is niet in staat tandplaque diep in de ruimte tussen tandvlees en tand (de zogenaamde pocket) te verwijderen. Tandplaque en tandsteen onder de tandvleesrand (subgingivaal) kunnen alleen worden verwijderd door de tandarts en mondhygiënist.

Niet alleen tandplaque

Parodontitis wordt niet alleen veroorzaakt door tandplaque. Het is een multifactoriële aandoening. Multifactoriële aandoeningen worden veroorzaakt door een ingewikkeld samenspel van verscheidene (= multi) factoren, zowel genetische factoren als factoren van buitenaf.

De behandeling van parodontitis

De behandeling kan bestaan uit curetteren onder het tandvlees (reinigen met instrumenten) of door middel van een flapoperatie. Af en toe wordt het afweersysteem ondersteund met antibiotica (bijvoorbeeld amoxicilline of metrodinazol). Wanneer na behandeling de wortel- en tandoppervlakken schoon zijn, kan goede mondhygiëne thuis voorkomen dat nieuwe tandplaque weer snel onder het tandvlees terecht komt. Een goede nazorg bij de behandeling (begeleiding en periodieke gebitsreiniging) door de tandarts en/of mondhygiënist(e), kan een kans op verder parodontaal verval voorkomen, zowel nu als in de toekomst.

Roken en parodontitis

Ook belangrijk om te vermelden is dat roken een sterk effect heeft op het gebit (parodontium). Het effect op de behandeling en nazorg is over het algemeen negatief. Een aantal stoffen in de rookwaar zorgen voor bloedvatvernauwing (vasoconstrictie). Hierdoor is het lichaam minder goed in staat om afweerstoffen in het tandvlees te krijgen. Waardoor de aandoening erger kan worden en ook na de behandeling het tandvlees minder snel of zelfs niet kan genezen.